Iemand stelde laatst een goeie vraag:
“We reden door Almuñécar en dachten even dat we een lekke band hadden. Zo’n schurend geluid onder de auto. Maar alles bleek in orde. Bleek iedereen het te hebben. Zelfs fietsers, en wandelaars met sneakers. Wat was dat?”
Nou, hier komt het: kaarsvet.
In de dagen na Semana Santa – de heilige week vol indrukwekkende processies – ligt er op sommige straten een bijna onzichtbaar laagje wax. Geen grap. Al die lange kaarsen die meegedragen worden door de smalle straatjes van Almuñécar, La Herradura, Nerja, Frigiliana en Torrox? Die druppelen.
En al dat kaarsvet zakt stilletjes neer op de stenen en het asfalt. Overdag smelt het, ’s avonds koelt het weer op. Gevolg: een licht glibberig gevoel onder je banden, je zolen, je fietsbanden. Klinkt maf, is het ook een beetje.
Het is geen olie. Geen lekke band. Geen verzonnen mysterie. Gewoon een subtiel seizoensverschijnsel dat je alleen opmerkt als je weet waar het vandaan komt.
Volgend jaar weet je het.
En misschien glimlach je dan even als je dat zachte geluid weer hoort bij het stoplicht.
Dutch 
English