El Acebuchal – het verloren dorp dat je niet wil missen

Verstopt in de bergen, ver van het gebaande pad, ligt een plek waar ezels vroeger de post brachten en je nog altijd huisgemaakt brood krijgt met een verhaal erbij.

Wie van wandelen, eten en een goed verhaal houdt, heeft in El Acebuchal een bestemming gevonden. Ooit compleet verlaten, nu een van de meest sfeervolle plekken in de bergen tussen Frigiliana en Cómpeta. Geen toeristische trekpleister, maar juist daarom zo bijzonder.

Een dorp dat ooit verdween

Tot 1949 was El Acebuchal een levendige plek. Handelaren kwamen er samen, muilezels sjouwden vis en groenten omhoog, en de mensen leefden er zonder stroom of stromend water. Maar toen kwam Franco. In een poging om guerrilla’s in de bergen te bestrijden, werden de inwoners gedwongen te vertrekken. Wat achterbleef? Stilte. En ruïnes.

Een heropbouw met ziel

Pas in de jaren ’90 kreeg het dorp een tweede kans. Antonio “El Zumbo”, zoon van een oorspronkelijke bewoner, begon aan een bijna onmogelijke missie: El Acebuchal nieuw leven inblazen. Steen voor steen. In 2005 stond er weer een dorp. Niet als attractie, maar als eerbetoon.

Eten met een verleden: Bar Restaurante El Acebuchal

Het kloppend hart van het dorp is zonder twijfel Bar Restaurante El Acebuchal, geopend door de familie García Sánchez. De kaart is Andalusisch en huiselijk, met gerechten als geitenstoof, vers brood uit eigen oven en desserts waar je voor omrijdt. Alles wordt gemaakt met producten uit de streek. Het terras? Dat kijkt uit over valleien vol roofvogels. En ja, dat smaakt.

Wandelen naar Acebuchal

Je bereikt het dorp via een onverharde weg vanuit Frigiliana – te voet, met de fiets of als je auto het aankan. Wandelaars starten vaak in het centrum van Frigiliana en lopen via slingerende paden langs dennen, rivierbeddingen en misschien een geit of twee. Je loopt gemiddeld 6 tot 8 kilometer, afhankelijk van de route. Wandelschoenen aan, zonnehoed op, en gaan.

Praktisch

• Zoek in Google op “El Acebuchal Frigiliana” of “The Lost Village” – anders beland je in Sevilla.
• Let op: de weg omhoog is hobbelig. Niet ideaal voor lage auto’s.
• Neem cash mee: pinnen kan hier (nog) niet.
• Beste moment om te gaan: in de ochtend of namiddag. In de zomer kan het flink warm worden.

Waarom je dit wil meemaken

El Acebuchal is geen plek waar je “even langsgaat”. Het is een bestemming op zich. Voor wie de tijd neemt, wandelt, eet en luistert naar de verhalen die nog steeds door de stenen lijken te fluisteren.

Een stukje Andalusië dat zijn geschiedenis niet verstopt, maar serveert. Liefst met een glas lokale wijn erbij.