Een wolkendek vanaf zee dat de tijd even stilzet
Je zit op het strand, koffie in de hand, zon op je huid. En dan ineens: een witte muur. Geruisloos komt-ie over het water rollen. Alsof iemand een wolkendek van zee naar land trekt. Binnen een paar minuten zit je in een andere wereld. De palmbomen zijn nog net zichtbaar, het dorp verdwijnt. En het vreemde is — vanaf ons terras, hoger op de berg, kijken we er gewoon overheen. Blauw, zon, alles rustig. Alleen beneden lijkt het ineens herfst.
We noemen het hier: zeemist. En hoewel het niks met regen te maken heeft, voelt het wel alsof de lucht ineens zwaar wordt.
Zeemist ontstaat wanneer warme, vochtige lucht over koel zeewater stroomt. De lucht koelt af, het vocht condenseert — en mist ontstaat. Dit heet advektiemist, een typisch kustverschijnsel. Je ziet het vooral als er weinig wind is en het temperatuurverschil tussen zee en lucht groot is.
Maar het is niet zomaar altijd raak. In 2023 en 2024 zagen we het best vaak — zeker in het voorjaar. Maar dit jaar, 2025, is anders. Het is koeler dan voorgaande jaren, en er viel meer regen in de eerste maanden. Daardoor lijkt er minder warme lucht over het koude zeewater te trekken — en dus ook minder mist te ontstaan.
Niet per se. Zeemist komt wereldwijd voor: in Nederland, in Engeland, boven de Noorse fjorden. Maar het effect in La Herradura is extra opvallend vanwege het hoogteverschil. De baai is diep en omringd door heuvels, dus je kunt de mist van bovenaf zien binnenkomen. Soms lijkt het alsof de zee zichzelf even verbergt.
In Torrox of Málaga? Waarschijnlijk wel, maar minder spectaculair. La Herradura is kleiner, beschutter. Hier voelt het als een scène uit een film. En het mooiste is: het duurt zelden lang. Soms is het binnen een uur weer helemaal helder.
Zeemist zet alles stil. Geen zicht, geen rumoer, geen tijdsbesef. Alleen die witte massa die langzaam landinwaarts glijdt. En dan, alsof iemand op een knop drukt, is het weer weg. De zon keert terug. De wereld gaat verder. Alsof het nooit gebeurd is.
Dutch 
English